Het CAMRAS Kerstcadeau

Roy Smits, december 2021 (ge-update in 2024)

De Kerstdagen komen eraan. Stichting CAMRAS geeft mij een vroeg Kerstcadeau; een deurwaarder voor mijn deur met onheuse aantijgingen en een gepeperde rekening.

Stichting CAMRAS is een vrijwilligersorganisatie die de historische Dwingeloo Radiotelescoop beheert. Ik weet er alles van, ik was een van haar beste vrijwilligers. In mijn boek staan prachtige verhalen over deze telescoop en de stichting. Tijdens onderzoek voor mijn boek kwam ik echter misstanden tegen binnen de organisatie. Ik mocht er niet over schrijven, niet van Stichting CAMRAS en niet van Stichting ASTRON, die de eigenaar is van het wetenschappelijk monument. ASTRON stuurde zelfs een intimiderende e-mail naar mijn uitgever en de instituut manager dreigde mij in een gesprek subtiel met juridische stappen. Mijn trouwe dienstjaren als sterrenkundige bij zowel CAMRAS als ASTRON bleken niets waard.

En dus verscheen mijn boek zonder dat ik het ware verhaal van CAMRAS en ASTRON kon vertellen. In plaats daarvan plaatste ik een beknopte weergave van de gebeurtenissen op mijn website:
‘Het CAMRAS bestuur kreeg vrij spel. Ik werd geschorst als vrijwilliger, bedreigd met juridische vervolging en uiteindelijk uit CAMRAS gezet. Het bestuur deed hetzelfde met een tweede vrijwilliger. De ASTRON directie keek toe en liet het gebeuren.‘
Het lezen van deze waarheid schoot kennelijk in het verkeerde keelgat van het CAMRAS bestuur. Deze tekst moest en zou van het internet verdwijnen. Er volgde geen waarschuwing, geen vriendelijk verzoek, geen discussie. Op 1 december 2021 stuurden de bestuursleden Dick Harms, Harm Munk, Hans van der Meer en Michel Arts (aangesteld door ASTRON) een deurwaarder naar mijn huis. Het exploot dat ik via deze weg in handen kreeg, bevatte onheuse aantijgingen jegens mij zonder enig bewijs. Daarbij zat tevens een rekening van 133,72 Euro voor de kosten van het exploot zelf. Stichting CAMRAS beveelt mij hierin om binnen twee dagen aan hun eisen en de betaling te voldoen. Ze dreigen dat de kosten anders nog verder zullen stijgen. Een paar dagen later volgt een e-mail van de advocaat van CAMRAS met aanvullende aantijgingen.

Ik heb zowel CAMRAS als ASTRON vriendelijk en geduldig uitgelegd dat de aantijgingen onheus zijn. Tot op vandaag heeft niemand daarop gereageerd, ASTRON niet, Stichting CAMRAS niet en hun dure advocaat niet.

In 2022 komt de deurwaarder nog twee keer langs, steeds met nieuwe leugens en nieuwe dreigementen. Wanneer dat niet helpt stuurt een bestuurslid mij zelfs een dreigmail. CAMRAS wil geen dialoog, CAMRAS wil louter haar beste vrijwilliger intimideren om te zwijgen over de verregaande misstanden binnen de stichting.

Inmiddels is er een juridische procedure geweest waaruit bleek dat CAMRAS ten onrechte handelde. Het opende de deur voor mij om alsnog mijn verhaal te doen. Stichting CAMRAS, of eigenlijk haar donateurs, moesten uiteindelijk zelf de deurwaarder-kosten betalen. Maar het belangrijkste is dat de bestuursleden eindelijk zijn gestopt met het sturen van haatmail en deurwaarders naar mijn adres.